استاد علمی معلم بینظیر دوره دبیرستان

 

در مطلب قبلی در مورد معلم و روز معلم و گرامی داشت او صحبت کردم اما در این مطلب ترجیح دادم که از یکی از بهترین دوران تحصیل که دوره دبیرستان بود یادی کرده باشم؛ دبیرستان فرهنگ قم که به همت استاد غلامعلی ارژنگ تاسیس گردید (استادی که در تصویر بالا حضور دارند) و من و دوستانم اولین کسانی بودیم که با این مدرسه مانوس شدیم و اولین فارغ التحصیلان این دبیرستان بودیم؛ همکلاسی هایم همگی نخبه علوم انسانی بودند و درجه یک؛ ما حقیقتا مثل یک خانواده بودیم. برای یکایکشان آرزوی توفیق و بهروزی دارم.

روز وصل دوستداران یاد باد

یاد باد آن روزگاران یاد باد

برای استاد ارژنگ و همه اساتیدی که در این دبیرستان، زحمت ها کشیدند و مسیر روشنی را پیش پای من و دوستانم قرار دادند آرزوی سعادت و سلامت دارم و صمیمانه سپاسگزار و قدردان ایشان هستم.

اما به طور ویژه دوست دارم یاد کنم از استاد تاریخ و جغرافیا جناب استاد علمی که مردی به غایت درخشان و بینظیر بود؛ اهل کشتی بود، اهل حافظ و شعر و ادب بود، اهل موسیقی و هنر بود و ردیف ها و گوشه های آواز ایرانی را به خوبی می شناخت، خوش تیپ بود... همه چی تمام بود. اصلا کلاس درسش با همه کلاس ها فرق داشت؛ هم درس را به بهترین شکل منتقل می کرد و هم خودش و کلاسش سرشار از انرژی مثبت بود. به من و دوستانم فرصت آواز خواندن در کلاس را می داد و با اینکه آوازمان چنگی به دل نمی زد از همه ما تعریف می کرد و فقط نقطه مثبت صدایمان را می شنید و داوری می کرد... پدر بود، مرد بود، پهلوان بود؛ معلم به معنای واقعی کلمه بود.

برایش بهترین ها را از درگاه ایزد منان طلب می کنم و عمیقا سپاسگزارش بوده و خواهم بود.