اندیشه ها

آثار و اندیشه های دکتر حسن محمدی نویسی

اندیشه ها

آثار و اندیشه های دکتر حسن محمدی نویسی

اندیشه ها

دکتر حسن محمدی نویسی؛ حقوقدان، پژوهشگر و نویسنده اهل قم/ ایران که دارای آثار متعددی به زبان فارسی و انگلیسی در زمینه های حقوق، جرم شناسی و مذهب است. او در حال حاضر به نویسندگی، پژوهش و تدریس می پردازد. در این وبلاگ بروندادهای علمی ایشان به اطلاع بازدیدکنندگان گرامی خواهد رسید.

به بهانه روز معلم

جمعه, ۱۳ ارديبهشت ۱۴۰۴، ۱۲:۵۱ ب.ظ

 

اول اینکه لازم می دانم این روز را به همه معلمان و اساتیدی که در مدارس و دانشگاه ها به امر آموزش و تدریس و پژوهش مشغول هستند صمیمانه تبریک بگویم و به ویژه به همه کسانی که در کسوت معلمی چه در دبستان و دبیرستان و چه در دانشگاه به بنده آموخته اند و از محضر ایشان بسیار بهره مند گردیده ام؛ و البته بیشتر از همه لازم می دانم به معلمانی تبریک بگویم که هیچگاه رسما معلم بنده نبوده اند و در هیچ کلاس درسی و در هیچ مدرسه و دانشگاهی در محضر ایشان نبوده ام ولی بسی از محضرشان سود برده ام و آموخته ام. به عنوان نمونه آقای دکتر حسین الهی قمشه ای یکی از همان اساتیدی است که هیچ گاه در هیچ کلاس درسی در محضرشان نبوده ام و هیچ گاه توفیق همنشینی با ایشان را نداشته ام اما بسی نکات و ظرایف از وی آموخته ام. همین گونه است جناب آقای دکتر عبدالکریم سروش که بنده ایشان را " مرد علم و اخلاق " می نامم. خیلی از اساتیدی که داشته ام در قید حیات نیستند همچون " حافظ شیرازی" و " جلال الدین محمد بلخی" و " حکیم فردوسی" و....

بسیاری از اساتید من ایرانی نیستند؛ من از اینشتاین آموخته ام؛ از نلسون ماندلا آموخته ام؛ از گاندی؛ از نیچه؛ از گوته؛ از هایدگر؛ از کانت؛ از شکسپیر؛ از منتسکیو؛ شوپنهاور و...

من از رهبران دینی آموخته ام؛ من از کوروش آموخته ام؛ من از زرتشت  آموخته ام؛ از علی (ع)، از محمد (ص)، از بودا، از عیسی مسیح، از موسی کلیم الله و...

بعضی از معلمان من و ما فیلسوف و دانشمند و ... نیستند؛ آنها پهلوان هستند؛ جهان پهلوان تختی برای همه ما یک نمونه و الگوی بی بدیل است؛ آنچه تختی را تختی کرده است هنر و دانش کشتی او نیست؛ پهلوانی او است که تاریخ انقضاء نخواهد داشت. " علی دایی" یکی دیگر از معلمان بی نظیر دوره ماست؛ بسیاری از ما اگر توانائی مالی و... دایی را داشتیم نهایتا یک " شو من " می شدیم و در حاشیه امن خود غرق می شدیم و...

در این مجال لازم می دانم یادی کنم از اسطوره موسیقی تاریخ ایران؛ استاد محمدرضا شجریان که نوای آسمانی و یاد او همیشه در دلها و اذهان باقی خواهد ماند؛ شجریان هم نشان داد که گوهری ارزنده تر از هنر موسیقی و آواز در وجودش است و همان گوهر رمز ماندگاری اوست.

نکته اساسی و قابل تامل آنکه نه تنها معلمان به معلمان رسمی شاغل در آموزش و پرورش و آموزش عالی خلاصه نمی شود بلکه معلمان همیشه سلبریتی هم نیستند؛ در بسیاری مواقع خیلی گمنام تر از آن هستند که بتوان تصور کرد؛ گاهی رفتگر محله شما یک آموزگار درجه یک است؛ گاهی آموزگار در لباس نجار است؛ گاهی آموزگار یک خیاط است فارغ از هنر خیاطی و فارغ از هنر نجاری و...

شاید بتوان گفت همه آموزگاریم و همه دانش آموز اما آموزگاران جاودان آنهائی هستند که درس اخلاق و انسانیت می آموزند و همه آنها در این نقطه مشترکند اگرچه تخصص آن ها متفاوت باشد.

سخن کوتاه می کنم و با این بیت سعدی ختم می کنم که

برگ درختان سبز در نظر هوشیار

هر ورقش دفتری است معرفت کردگار

و مهمتر از نقش آموزگار، نقش دانش آموز و فراگیر است که فراگیر هوشمند آن فراگیری است که سعی می کند از تمام اجزاء عالم هستی بیاموزد و معلمان ماندگار و جاودان، همگی در یک نقطه هستی بخش مشترک هستند.

"حسن محمدی نویسی"